zondag 28 december 2014

De laatste loodjes...

... van mijn eindstage bij het Kröller-Müller Museum. Het eind is in zicht: 3 en 4 januari komt de uitvoering van vier maanden lange voorbereidingen van dit superleuke project.


Voor de zomervakantie heb ik me opgegeven voor de stageplek Kröller-Müller Museum. In de kerstvakantie wordt er bij hen in het museum een jaarlijks terugkomend evenement georganiseerd: De Winterspelen. Nu is de naam een beetje misleidend... Het heeft niks te maken met Olympische wintersporten.


De Winterspelen worden eigenlijk elk jaar georganiseerd door eindejaarsstudenten van de opleiding Docent Beeldende Kunst & Vormgeving aan ArtEZ in Arnhem. En dit jaar ben ik één van die studenten. De groep studenten bestaat dit jaar uit zeven leuke meiden van de voltijd en de deeltijd opleiding. We hebben een overschot aan namen die met een M beginnen: Mieke, Marieke, Marjolein en Machteld. Daarnaast hebben we nog een Suzanne en een Suzette (Suus & Suus). Gelukkig hebben we ook nog een Rachel, waarbij we ons niet kunnen vergissen in de naam.
We begonnen in september met ons oriënteren: kennis maken met het Kröller-Müller, de Winterspelen en natuurlijk met elkaar.
Het was belangrijk dat we eerst een visie zouden formuleren: wat zijn nu onze doelen bij zo'n evenement en wat is de doelgroep? Nu stond dat allemaal al vast. Het is bedoeld voor gezinnen: mama's, papa's, opa en oma, kinderen, ooms en tantes, in welke formatie je kunt verzinnen.
Er zijn een paar redenen om naar het museum te gaan: je wilt iets leren, je vind het interessant, je houdt van kunst en cultuur. Maar in de praktijk is het vaak even anders: je wilt gewoon een leuk dagje weg met het gezin, het moet je niet teveel moeite kosten en je hoeft niet echt iets te leren, het is tenslotte vakantie.
Dat is dan ook ons doel geworden: een leuk uitje! Vol met spelen en leuke activiteiten.
Maar daaronder verborgen zit een geheime laag: een laagdrempelig contact met kunst, stiekem leren terwijl je aan het spelen bent en intergenerationeel leren. Dat betekent dat we willen dat de familieleden met elkaar in contact komen, in plaats van dat ze apart van elkaar alle kanten op rennen. Ze praten met elkaar en ontdekken zo iets nieuws over elkaar. Dit allemaal dus, maar dan zonder dat ze het door hebben.
We hadden al heel snel ideeën over een thema: TIJDREIZEN


Ons verhaal gaat over een beetje gekke, maar heel slimme professor die een tijdmachine heeft uitgevonden. Er gaat wat mis tijdens zijn tijdreis en in plaats van dat de professor terug in de tijd gaat, komen er allemaal mensen uit het verleden en de toekomst naar hem toe. Als je de hele teaser wilt zien: klik dan op deze link. We hebben het verhaal verzonnen, de figuren ontworpen en getekend en Suzanne heeft het geheel in elkaar gezet. 
Na het goedkeuren vanuit het Kröller-Müller Museum konden we echt aan de slag. Van alles moest worden vormgegeven, zoals een poster, flyer, boekje, wegwijzers, filmpje. Daarnaast moesten we ook de activiteiten bedenken en voorbereiden. Ieder deed haar deel en moet je kijken wat het resultaat is!
De activiteiten zijn verbonden met het thema tijd en we gaan zelfs een tijdcapsule vullen met de bezoekers!



Zelf spullen we ook een rol dat weekend. Zo lopen de professor rond en kan je een meisje uit de toekomst ontmoeten (1122, maar jullie mogen ook LIZZ zeggen). Ik ben Eva Callimachi-Catargi uit 1881.
Alles is zo goed als klaar en er staat al een mooie stapel met spullen die ik voor dat weekend naar het Kröller-Müller Museum moet brengen. We moeten het gewoon gaan doen. Misschien hebben jullie ook zin om langs te komen!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten