Daarnaast kwamen ze met camera's bij ons langs om het repeteren te filmen, ze kwamen bij mij op school om een special te maken over mijn afstuderen of we verzamelden 205 chocoladerepen voor de voedselbank. Leuk, leuk, leuk!
We zaten er dus al goed in, voordat de bewuste aflevering kwam. En na die aflevering kwam iedereen ons feliciteren. Heel raar, als je het zelf al meer dan een maand weet en al keihard aan het oefenen bent.
Maar nu, al is het pas tweede kerstdag, is dan eindelijk het gedoe met al die kerstliedjes afgelopen. Want gisterenavond is het tweede deel van kerstconcert uitgezonden.
Natuurlijk was dat niet live. Nee, de opnames van het kerstconcert waren op 8 december in Radio Kootwijk. We waren er die dag al om 13.00 uur en 's avonds om 20.00 uur begon het concert. We hebben dus vooral veel gewacht. In die tijd was er gelukkig ook genoeg te doen: soundcheck, oefenen op het podium en de band, make-up, kapsel en kleding. Maar toch: de kern was toch echt wachten...
Tijdens het oefenen ging het niet zo goed. We hadden een nummer gekozen van Glee, Here comes Santa Claus. Dat nummer is driestemmig, supersnel en natuurlijk hadden we een leuke choreografie verzonnen. Alleen bleek het podium veel kleiner dan we hadden gedacht. Dat vergde wel wat improvisatie en natuurlijk sloeg ik met mijn elleboog tegen de vleugel (oepsie, sorry).
Gelukkig kregen we later nog een kans om het nog een keer te oefenen. Toen ging het een stuk beter.
En daarna was het voor het echie. Mijn moeder, grootvader, grootmoeder en schoonvader kwamen kijken en natuurlijk had mijn grootmoeder het voor elkaar te krijgen om vooraan aan de tafeltjes te mogen zitten.
Het hele proces was een heel bijzondere ervaring en ik ben blij dat dit heb mogen doen, al was het soms heel druk.
Twee dagen daarna hadden we ons eigen kerstconcert samen met een ander koor. Ik moet zeggen dat ik me niet eens zenuwachtig had gemaakt voor dat concert. Ik vond het alleen heel jammer dat ik de dag ervoor van de trap af was gevallen (ik dacht dat de trap al afgelopen was, maar dat was ie niet...) en dat ik niet op hakken kon lopen. Ik had mijn sandaaltjes aan en dan voel ik me weer een klein meisje. Je mooie kerstjurk en sandaaltjes...
Weer twee dagen later was de Dicken's fair in Bennekom. Ook daar kwamen we weer opdraven om kerstliedjes te zingen alleen dan gekleed in lange rokken, manteltjes en andere ouderwetse kleding. Na het zingen zijn ben ik met Lieke, haar vriendje en zusje, mijn ouders en zusje over de kerstmarkt gewandeld.
En natuurlijk kwam nog de laatste Uitslaapdienst, waar ik rol van Maria mocht vertolken. En ik moet zeggen: dat vond ik het allermooist. Het was zo bijzonder en het ging ook heel goed. De losse stukjes vielen bij elkaar alsof we nooit iets anders doen. De muziek, de zang, het toneelspel, het vertellen, het licht, kortom de algehele sfeer was zo mooi. Het was heel bijzonder.
Natuurlijk waren er ook bloopers. Bijvoorbeeld dat ik en Menno (Jozef) buitenom moesten lopen naar de andere kant van de kerk. Iemand was vergeten om de deur open te houden en de deur waar we naar buiten kwamen, was achter ons in het slot gevallen. De ironie: Jozef en Maria buitengesloten van het kerstfeest... Gelukkig hoorde iemand achter ons kloppen en heeft diegene de deur open gedaan. Je weet wel, dat soort dingen.
Achteraf hebben we zoveel complimenten gehad en het was zo fijn om te horen dat mensen het mooi hadden gevonden. De kerk zat trouwens helemaal vol!
Eerste kerstdag ging ik 's ochtends eerst naar de kerk en het was een lange dienst. Lieke mocht zingen en dat deed ze prachtig. Voor de rest was het een "gewone" dienst (onze dienst was veel mooier, als ik dat zelf mag zeggen ;)
's Middags zijn Dennis en ik naar mijn ouders geweest en hebben we met hele gezin (papa, mama, grootvader, grootmoeder, Sven, Jung Mi en Jaap, Mei-Yù, Dennis en ik) gegourmet wat natuurlijk hoort bij kerst. We hebben naar het kerstconcert gekeken van Omroep Gelderland, terwijl Sven, een beetje aangeschoten, door de hele uitzending heen heeft gebabbeld.
En wat een grap: doen wij onze best op een choreografie op hoge hakken met een razendsnel tempo, laten ze dat helemaal niet zien!
Maar na al die kerstdingen had ik nog steeds niet echt het kerstgevoel, al was het superleuk en gezellig. Weet je wanneer dat kwam? Gisteravond toen we Home Alone keken!
Zo dadelijk gaan we naar mijn schoonfamilie. Ik heb net tijdens het inladen van de foto's mijn pyjama omgewisseld voor mijn blauwe jurkje. En misschien kijken we vanavond nog wel Home Alone 2.
Ik kan nog maar één ding zeggen:
Fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!
Ik ben blij dat het er bijna op zit ^_^
Geen opmerkingen:
Een reactie posten