... naar Bennekom en weer terug. Het is weer tijd voor de toneelvoorstellingen. Dat betekent dat ik drie weekenden weer veel in Bennekom zit bij de Spelgroep.
Het is dit jaar niet zonder slag of stoot gegaan. We hebben ontzettend veel discussies gehad: wel of of niet repeteren, wel of niet optreden in maart. Uiteindelijk hebben we vooral veel geluk gehad, omdat alle maatregelen er vanaf gingen voor de eerste voorstelling.
Het stuk heet "Hin und her" oftewel "Heen en weer". Het gaat over een voormalig apotheker die in het oranje land is geboren, maar al twee weken na zijn geboorte is verhuisd naar het blauwe land. In het blauwe land heeft hij een leven en een bedrijf opgebouwd, maar nadat hij failliet is gegaan wordt hij zonder pardon het land uit gezet. Ga jij maar terug naar waar je vandaan komt! Maar dat blijkt ook geen optie te zijn: het oranje land heeft zijn eigen wetten en volgens die wetten komt hij er niet in!
Daar staat hij dan: op de brug boven een rivier tussen twee landen. En hij komt beiden niet in. Wat nu?
Wat een actueel onderwerp is dit toch. Een zwaar en moeilijk onderwerp.
Maar dat is het stuk dan weer niet, want er gebeurt ook een hele boel andere dingen op de brug: geliefden van twee kanten die elkaar opzoeken (ondanks het bezwaar van haar vader), minister-presidenten die met elkaar in het geheim willen confereren, een visser en zijn vrouw, smokkelaars...
Dit stuk zit vol met humor, terwijl het ook tot nadenken stemt over bureaucratie.
Dit jaar speel ik een minister-president en een smokkelaar. Heerlijk om twee van die uitersten te mogen spelen. Ik ga van ultra-kakker naar tokkie in een paar minuten. Dat levert ook een mooie situatie op achter de schermen. Ik slenter van het podium af als Leda de smokkelaar, ren naar de gang, terwijl ik mijn shirt al uit trek en dan volgt de rest van de kleding. Voor een open raam... Hallo, buren! 😅
Meestal helpt Mariska mij met de rok dicht ritsen en mantel aangeven enzo. Ik stap in mijn hoge hakken, verzamel de accessoires en ren terug naar het podium als Xandra de minister-president. Ik haal het nét.
Voor de wissel terug naar Leda heb ik meer tijd, dus dan kan ik rustig al mijn zakjes met cocaïne verzamelen.
Ik heb er zin in. En ik vind het ook fijn dat we nu bijna klaar zijn met dit stuk 😉
