Het was even stil op blog gebied. Dat kwam omdat ik afgelopen maand verhuist ben en we de computer nog niet hebben aangesloten. We hebben nu sinds een paar dagen wel Wifi en daar ben ik al erg blij mee.
Daarnaast was het deze maand erg druk. We hadden de verhuizing (waar we nu al een heel eind mee zijn) mijn afstuderen (morgen, ai ai ai), het oude huis opknappen voor de oplevering (alles moest weer wit worden) en de DOK uitvoering (gisteren).
De DOK uitvoering komt min of meer elke twee jaar weer terug en is een aangelegenheid waarbij we jong en oud weer in een grote gymzaal proppen en dat iedereen mag laten zien wat ze kunnen.
Dit jaar was het thema "Musicals" en wij hadden met de rhönrad selectie de musical "Wicked".
Logo door Mei-Yù van Bruxvoort
(ja, dat is mijn little sis)
We waren dit jaar al heel vroeg begonnen en we hadden ook echt een moeilijke oefening. Daarnaast was het moeilijk om het geheel te oefenen omdat we soms letterlijk tegen de muren van onze gymzaal aan knalde. Gelukkig was de gymzaal van de uitvoering veel groter.
We hadden eigenlijk twee "groepen": de witte en de groene. Dat staat natuurlijk voor de witte en de groene heks van Wicked. We hadden ook een hele leuke medley gevonden die precies, op de seconde af, vijf minuten duurde en zolang mocht onze demo zijn. Bekijk hier het filmpje maar.
Een leuk liedje, toch?
Ja, maar als jet het elke dinsdag en donderdag een aantal keer hoort sinds februari, komt het toch wel langzaam je strot uit. Iedereen was dat lied dus allang goed zat, maar ja, we moesten oefenen.
En als de zin kwam "everyone deserves a change to fly" moesten ze gaan staan op het rad. Elke les weer waren ze te laat. Tot de dagen voor de oefening: opeens waren ze veel te vroeg en moesten ze nog een hele tijd wachten. En dan het staan nog: niet even opstaan en weer terug, maar echt langzaam tot drie tellen en dan pas weer terug. Wat Yara elke keer weer vergat.
En toen kwam de uitvoering zelf. De kinderen waren gespannen en er waren heel veel prikkels.
Denk maar dat er 700 man in de zaal kan. Een deel is publiek, een deel medewerkers en lesgevers en een deel stuiterende, zenuwachtige, hyperactieve kinderen. Daarnaast hebben we het geheel natuurlijk mooi aangekleed en is het mooi verlicht met theaterverlichting. Het resultaat is dat het bloedjewarm word in zo'n zaal.
Maar het was toch weer leuk. Kleuters en peuters als kleine Nijntjes en Boris Beer, de schoorsteenvegers van Mary Poppins, de kinderen van Hamelen, kleine Annie's en Mathilda's kwamen allemaal lang. Iedereen deed hun best.
En onze eigen demo? Dat ging echt heel goed en wat ben ik trots op hen. Ze hebben hard gewerkt en een moeilijke oefening geleerd en het op het moment supreme waar gemaakt. Ze zagen er ook prachtig uit, omdat mijn moeder nog 14 turnpakjes in het wit/zilver en groen/zwart had genaaid.
Natuurlijk hebben we ook een aantal keer mijn broertje door de lucht zijn vliegen met een aantal nummers. Hij met zijn salto's, schroeven, barani's en weet ik wat nog meer. Hij deed zelfs een drievoudige salto!!! Maar zelfs hij heeft vandaag spierpijn, wat een teken is dat hij nog menselijk is ;)
Morgen heb ik mijn examen. Afgelopen twee weken zijn we bezig geweest met het opzetten van de afstudeerexpositie: schilderen, boren (wat eigenlijk niet mocht), bouwen, trap lopen (alles moest naar de vierde verdieping, hoera!) en ons werk neerzetten. Afgelopen vrijdag heb ik het cijfer voor mijn scriptie gekregen, een acht! Nu alleen nog mijn beeldend examen halen morgen en dan kan ik woensdag mijn diploma ophalen. Heel spannend!
