Fantasy creatures en padvinders...

... blijkt een hele goede combinatie te zijn.
Vorige week zaterdag was het weer zover: de Elf Fantasy Fair. Het is ondertussen een jaarlijks terugkerende activiteit om met een aantal vriendinnen daar heen te gaan. De groep mensen die mee gaan word elk jaar groter.
Voornaamste doel: mensen kijken! Waarom? Omdat veel mensen er werkelijk prachtig uitzien. Het is duidelijk dat ze veel tijd (en geld) in hun kostuums stoppen. Natuurlijk gaan wij zelf ook verkleed. Ik bedoel, nu kan het zonder dat iemand op of om kijkt. Dan moet je die kans grijpen natuurlijk.
Toch heb ik dit jaar gekozen voor comfortabel. Het is een ongeschreven regel op de fair: wie mooi wil zijn, moet kou lijden. Tenminste, voor de meeste kostuums gaat dit op. Voorgaande jaren heb ik op wel kou geleden en pijnlijke voeten en hoofd (door de pruik) gehad, maar dit jaar niet. Ik heb de warmste verkleedjurk aangetrokken die ik kon vinden en ook nog een mantel. Ik heb nog wel wat moeite gestopt in mijn elfenoortjes (van MaskMania, echt de moeite waard :). En daar gingen we: mensen kijken, kraampjes aflopen, mensen kijken, muziek luisteren, mensen kijken... Genoeg te doen op zo'n dag.
En ondanks de regen was het toch weer een succes.

Er was nog een reden om me makkelijk aan te kleden, want om half 5 werd ik opgepikt door Dennis en twee vrienden van toneel. We gingen nog diezelfde avond door naar Terschelling.
Ook dat was een concessie, aangezien ze eigenlijk eerder wilde gaan, maar ik had al kaartjes voor de fair.
Terschelling is ook een mooie traditie. Dit keer met de mensen van toneel. Het is lang verhaal, wat ik niet helemaal ga vertellen, maar het komt er op neer dat we met z'n allen in de meivakantie in een huis op Terschelling kunnen logeren. Daar zijn we ook heel dankbaar voor. Het is werkelijk een prachtig huis met genoeg ruimte voor een flinke groep. En als er niet genoeg bedden zijn, kunnen de jongeren kamperen in de tuin. Dat was dit jaar niet nodig (gelukkig, want het was niet echt het beste weer ooit). Het is zo fijn om er een paar dagen uit te zijn en lekker uit te waaien.
Maar goed, ik had nog mijn jurk aan en mijn elfenoortjes. Tja, dat was een beetje vreemde situatie. De jurk heb ik al in de auto kunnen wisselen, maar die oren heb ik eraf gehaald terwijl we in de wachtruimte zaten voor de boot. Zie je mij al zitten, tussen al die mensen, terwijl ik mijn oren eraf trek? 
Ook Terschelling was een succes. Het weer was oké (in elk geval beter dan aan het vasteland), we hebben gefietst, gewandeld, midgetgolf gespeeld, hamburgers gegeten, milkshakes gedronken, op een tandem gefietst (doodeng met Ivo!) en heel veel spelletjes gedaan. Opvallend: één van de populairste spelletjes was Padvinders. Het oudste spelletje was er was (in de handleiding werden nog woorden gebruikt als "doch" etc.).
Volgend jaar maar weer. Dan kan ik ook de handdoek ophalen die ik heb laten liggen...

Links rijden en overgeven...

... is een heerlijke combinatie...
Begin april ben ik een dag naar Newcastle geweest met mijn vriendinnetje Lieke.
Ze had een kortingscode voor een minicruise. Mijn eerste ingeving was: ja, vast. Dat is hartstikke nep. Maar ik had ongelijk en zij had gelijk (ik geef het toe).
Dus we plande een dagje weg.
Het idee is dat je 's avonds op de boot gaat. De volgende ochtend kom je in Newcastle en 's avonds ga je weer op de boot. De dag erna vaar je weer binnen bij IJmuiden.

Dus wij vol goede moed naar de boot. En zo'n boot is toch wel wat bijzonders. Negen verdiepingen, een winkeltje, verschillende restaurants en barretjes. Ja, het zag er wel gezellig uit.
Alleen een beetje jammer dat ik, ondanks de reispilletjes, ernstig zeeziek werd.
Met andere woorden, van de vijftien uur dat we op de boot zaten, heb ik tien uur geslapen en vijf uur overgegeven. Om 22.00 uur gingen we slapen, feestbeesten dat we zijn...
We zaten ook in het kleinste kamertje ever op de laagste verdieping (de plek waar ze de mensen met de kortingscode dumpen ;).
Laat ik het zo zeggen, onze kamer lag nog achter de waterdichte schotten onder het zeeniveau. We zouden de eerste met natte voeten zijn, mocht er iets mis gaan.
En eerlijk gezegd vond ik het niet erg, ik was me aan het concentreren op mijn eten binnen houden.
Zowel heen als terug, zucht.

Newcastle zelf was heel leuk. We hebben als echte toeristen de culturele attracties bezocht: Grainger Market, Castle Keep en de oude stadsmuren, een kathedraal, de bruggen, vooral de Millennium Bridge of course, en the Baltic. Als afsluiter hebben we een cafeetje opgezocht en een Engels biertje gedronken (Lieke dan, ik niet, verder hadden ze alleen water). En, heel belangrijk, een ijsje toe.
Wanneer we op de bus staan te wachten, spreken we twee andere dames die ook een minicruise deden. Het enige wat zij hadden gezien was de Primark en ze hadden bij de McDonald's gegeten...

En toen moest ik die k*tboot weer op.
Maar al met al was het een heel leuk uitje en Lieke was heel lief voor me (zoals troosten, water halen, iemand regelen die het toilet kwam fixen nadat het verstopte van mijn kots... Fijn hè?! ;)