Kleine meisjes worden...

... ziek. Zoë dus ook. Gelukkig is ze dat niet zo vaak, af en toe een verkoudheidje, maar dat is normaal. Maar gisterochtend gingen we naar de Ikea en dat is voor ons ongeveer een half uur rijden. We waren er bijna en toen ineens achter ons een smerig geluid. Ja, Zoë kotste alles onder: de stoel, haar kleding, haar schoenen en haar handen. Ik vond zelfs stukje comeback-kaas in haar oor (hoe dan?). 't Kind was natuurlijk helemaal overstuur (en heel erg smerig). Dan sta je daar dan lekker op de parkeerplaats van de Ikea. Is dit nu een vuurdoop voor ouders? Gelukkig hadden we schone kleren bij ons, maar toch was het wel een uitdaging in de auto. Na een opknap beurt (de verschoonruimte in Ikea Duiven is heel luxe, wisten jullie dat ;), wat te drinken en te eten, was ze weer ons vrolijke meisje. De rest van de dag was er ook niks aan de hand. 's Avonds hebben we lekker Sinterklaas gevierd bij mijn ouders en Zoë heeft heerlijk gespeeld en op cadeautjes gesabbeld.
Zondagmorgen, wij moesten eigenlijk een rondje Ede doen, omdat we posters op zouden hangen voor de Kerst-Passion. Halverwege de eerste kerk en ja, hoor, Zoë geeft over. We zijn linea recta omgedraaid en weer naar huis gereden. Weer zat alles onder en konden we zowel Zoë als de autostoel onder de douche zetten. Ik heb haar daarna meteen in bed gedaan en ze heeft 2,5 uur geslapen. Ook nu was de rest van de dag niks aan de hand.
Wat denken jullie: is dit wagenziekte?
Ik ben bang van wel, want Dennis had het vroeger ook en ik heb het eigenlijk nog steeds een beetje. Vroeger was het veel erger bij mij. Het laatste stukje van de autorit moest ik altijd lopen. Of we nu helemaal naar Enkhuizen of naar het centrum waren gereden, dat maakte niet uit, ik moest lopen. Frisse lucht deed me dan goed en eenmaal thuis kreeg ik snel een boterham en dat werkte ook.
Zoë is hiervoor natuurlijk nog veel klein, maar zijn er nog tips?

Hier zijn nog twee foto's van Zoë. Niet van ondergekotste Zoë, dat zal ik jullie besparen ;)