En welkom terug...

... in het echte leven. December is zo'n belachelijk drukke maand geweest. Ik had verschillende kerstdingen, mijn stage, mijn beeldend eindexamen, scriptie, rhönradwedstrijden, toneel en... Ik kon eigenlijk alleen maar reikhalzend naar januari uitkijken. Dat was eigenlijk de mantra die ik mijn hoofd afspeelde: januari, januari, januari. Wat zou ik dan een rust hebben.
En het is waar dat ik een heleboel dingen heb kunnen afsluiten: alle kerstdingen, de rhönradwedstrijden en mijn stage bij het Kröller-Müller Museum.
Maar grappig genoeg zijn we nu in januari beland en wat blijkt; het leven gaat gewoon door. Mijn vriend en ik zijn een weekendje weg geweest, maar dat was dan ook alle rust die ik eigenlijk nodig had.
Ik heb me na de stage op 3 en 4 januari meteen weer gestort op de mijn beeldend examen, scriptie, toneel en rhönrad. Ik vind het ook leuk om aan die dingen te werken. Misschien hoef ik op dit moment niet te rennen, maar ik sta ook niet stil in de dingen die wil/moet doen.

Maar eerst even over mijn stagedagen: de stagedagen waren heel erg leuk. Aan het eind van de dag deden mijn voeten en mijn oksels pijn (ik had een prinsessenjurk aan die eigenlijk gemaakt is voor iemand die een kop kleiner is dan ik...). Maar ik kreeg een fantastische energie van de bezoekers, jong en oud, die bij mijn activiteit kwamen. Ik stond bij de Tijdlijn. Er was namelijk een gekke professor die zijn tijdreis heeft verprutst en daardoor kwam ik (Eva Callimachi-Catargi) uit 1881 naar het nu. Tegelijkertijd is de hele loop van de geschiedenis door elkaar heen gehusseld en dat moesten we weer goed op volgorde krijgen op de Tijdlijn... Duh! De reactie van de kinderen was heerlijk en ze waren zo enthousiast. Ik kijk met een heel goed gevoel terug op deze stage. Ondertussen heb ik ook mijn stageverslag ingeleverd en het beoordelingsgesprek gehad. Ik heb dit gehaald met een 9! Jee! Nu hoef ik "alleen nog maar" mijn scriptie en beeldend examen te halen voor mijn diploma.

Het volgende ding is dat we de rhönradwedstrijden hebben gehad. We kunnen nu kijken naar de grote DOK uitvoering in juni. Het thema is Musicals. We mochten met de les kiezen en uiteindelijk heeft Charlotte (één van de turnsters) unaniem besloten dat het Wicked moet worden. Het maakte namelijk de andere kinderen niet uit. We zijn al hard bezig met een leuke en uitdagende demo te verzinnen.
Verder ben ik veel bezig met toneel. Over anderhalve maand is de première al (sh*t, dat is al snel). Ik heb de poster, flyers en visitekaartjes vormgegeven en ben nu bezig met het programmaboekje en twee filmpjes om het stuk te promoten. Daar ben ik ook lekker mee bezig dus.

Moraal van het verhaal: we kijken altijd vooruit naar iets "beters", maar zijn we daar aangeland, blijkt dat "beters" net zoals het altijd is te zijn. Dat is niet erg, als je maar niet vergeet van de dingen te genieten die je tijdens je rennen/joggen/wandelen/kruipen tegenkomt.