Ik voel me best oké. Ik merk nu wel dat het iets zwaarder word lichamelijk. Mijn energielevel is niet zo hoog als ik gewend ben. Zoë is helaas van de middagdutjes af, dus ik kan ook niet elke middag erg makkelijk gaan rusten. Daarnaast krijg ik nu weer last van misselijkheid, maar gelukkig niet zo heftig als in het eerste trimester. Brandend maagzuur komt er nu ook bij kijken, dus Rennies zijn mijn nieuwe beste vrienden. Ook wordt het steeds moeilijker om sokken en schoenen aan te trekken. Maar er zijn ook pluspunten (naast dat er natuurlijk een mensje in mij groeit): mijn nagels zijn sterker dan ooit!
Sommigen vrouwen kunnen het gewoon, dat zwanger zijn. Maar ik niet. Ik merk dat ik moe ben en verlangend af tel naar het niet zwanger zijn. Ik ben nu anders dan normaal en ik mis mijn normale ik. Hormonen zijn echt bitches. Ze maken je anders. Ik word er wat somberder van. En als Dennis een slaapdienst heeft, ben ik soms regelrecht paranoïde. Alle nieuwbakken moeders (en vaders) vragen zich tijdens de zwangerschap af: kan ik dit wel? Ik dacht dat je dat bij een tweede kindje niet meer zou hebben. Tenslotte heb ik het al een keer gedaan en Zoë leeft nog, dus het is me gelukt. Maar ook bij een tweede kindje gebeurt dit gewoon weer.
Ik zit niet echt op een roze wolk, maar er zijn ook hele leuke dingen: haar voelen schoppen en bewegen is er eentje van. Ik voel haar al zeker tien weken erg goed. Je merkt dat ze minder ruimte krijgt en meer kracht, want soms voel ik haar gewoon over mijn blaas rollen (doet ze het expres of zo?). Met Zoë over de baby praten is ook erg leuk. Ik vraag me af in hoeverre ze het snapt en door heeft, maar het boekje "Zoë wordt grote zus" is nu een grote hit.
Ik heb ook nog hele leuke dingen gepland: een bellypaint en een afgietsel. Lieke heeft aangeboden om een glitterbellypaint te maken (weet nog niet helemaal zeker wat ik daarvan vind) en ik wilde ook graag Zoë een bellypaint laten maken. Grote kans dat ik dan één grote roze vlek word, maar maakt dat wat uit?
We zijn ook eindelijk begonnen met het aanpakken van alle kamers. Zoë's nieuwe kamer is zo goed als af. De laatste LED-lampjes zijn net binnen gekomen en dan kunnen we de sterrenhemel in haar kamer ophangen. Dan hoeven er alleen nog maar wat details in haar kamer worden gefikst: schilderijtjes en een lampje ophangen en dergelijke. Onze kamer is klaar en nu zijn we ook met de babykamer begonnen. De groene muur is nu koraal rood/roze en afgelopen weekend heb ik samen met mijn zusje de kleinste maat kleertjes uitgezocht en ingeruimd. Ik moet zeggen dat ik een beetje moeite had om met die taak te beginnen. Ik bleef het maar voor me uit schuiven. Ik wist natuurlijk dat we het meeste in huis hadden, maar wat dan precies was ik niet helemaal zeker van. Ondertussen weet ik dat we geen flessen hebben, maar wel vijf kruiken (twee stuks wordt er aangeraden). De baby uitzetlijsten, die we bij Zoë al zo'n beetje in week zes hadden, heb ik geprint en er worden dingen op afgekruist. Bij alle dekens en lakens schiet ik weer een beetje in de stress. Ik kan me herinneren dat ik dat bij Zoë ook had: hoe zit het nu met al die verschillende soorten hoezen, lakens en dekens?! Ik heb het nu al een keer gedaan, maar blijkbaar weet ik nog steeds niet hoe het nu eigenlijk moet... 😅
Maar goed, ik vraag het mijn moeder nog wel een keertje en dan komt het vast goed.
We zijn lekker bezig en het komt wel goed 😃
Foto: Precious People Fotografie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten