… de koffiemolen en die
koffiemolen maalt de koffiebonen en die koffiebonen, nou, daar zetten we een
lekker bakkie van in de koffiekan! Voor de meeste van jullie zal dit
waarschijnlijk volledige onzin zijn, maar ik zing dit in mijn hoofd. Begin
oktober gingen we met Jack, Mariska, Fynn en Zoë naar het Sprookjes Wonderland
in Enkhuizen. En dat is nostalgie voor mij. Ik ben daar als kind zo vaak
geweest en nog steeds kan ik de meeste liedjes meezingen, verankerd in mijn
onderbewuste (inclusief Amsterdams accent 😉). Mijn oom en tante wonen in
Enkhuizen en alle vakanties werd er gelogeerd met mijn nichtjes. De ene
vakantie bij ons en de andere bij hen. Maar nu ging ik voor het eerst in jaren
daar weer heen. Dat was een trip down memory lane. Sommige dingen herinnerde ik
totaal niet (heeft er altijd al een gigantische draaimolen vooraan in het park
gestaan?) en andere dingen wist ik nog precies.
Zo heb je daar
lieveheersbeestjesbootjes en dat wist ik echt nog wel. Oké, in mijn hoofd had
ik alles wat spannender gemaakt. In mijn herinnering waren er ook hellingen en
watervallen en dat was dus niet het geval. Zoë mocht er alleen in, dus zo
spannend was het dus echt niet.
En je hebt er een sprookjesbos
en elk huisje heeft zijn liedje. Heel erg leuk. Zoë was helemaal fan. Dit park
is echt voor de allerkleinsten en Zoë en Fynn hebben er van genoten. We hadden
ook mooi weer, dus dat scheelde ook. Eenmaal thuis was iedereen gesloopt (het
is wel een verre reis), maar het was het waard. Zoë ging in coma voor 13 uur en
ik 10 uur ongeveer.
Verder hadden we nog meer
leuke uitjes in oktober: High Choq met Kevin en Naomi (een high tea, maar dan
met chocolade, yum!), de premiere van Torpedo (zie de blog op mijn site
madecreatives.nl 😇) en het grote Mega Medley Mix concert van Pure Voice.
Ja, dat was ook nog wel een dingetje: een concert met alleen maar Musical Medleys. 90% van de tijd stonden we met z'n allen op het podium. Alle teksten, opstellingen en nootjes moesten we uit ons hoofd kennen. Ik heb daar eerder nooit zoveel problemen mee gehad, maar met dit concert was het erg lastig. Misschien ook vanwege vermoeidheid en hormonen, maar ook omdat het een zwaar en moeilijk concert was. Maar we kunnen trots zijn op wat we neer hebben gezet.
Ik zie nu wel erg uit naar andere nummers. Oké, dat is nu dan kerst en daar ben ik niet zo fan van (ja, ik haat kerstliedjes, klaag me maar aan 😉), maar het is wel fijn om weer nieuwe dingen te doen.
En zo wisselen we alle leuke en alledaagse gebeurtenissen af. De dagen worden kouder en donkerder, dus steken we fijn kaarsjes aan en zitten we met dekentjes op de bank. Ik leef op een bepaalde manier wel uit naar kerst, niet alleen vanwege de feestdagen, maar ook omdat we dan ons lieve meisje mogen gaan ontmoeten.
Maar nu eerst november, waarin Sinterklaas komt en Zoë jarig is. En mijn laatste werkmaand voor mijn verlof, dus ik moet een boel dingen goed gaan afsluiten. Genoeg te doen dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten