Daar komt de...

... bruidegom. Morgen ga ik trouwen! Hoe onwerkelijk...
Misschien zijn jullie dit al helemaal zat: ja ja, je gaat trouwen, we weten het nu wel.
Ik kan echter nergens anders aan denken. Gisteren heeft de band nog geoefend en heb ik mijn eigen verrassingsnummer geoefend (Dennis leest mijn blog toch nooit, dus ik kan het veilig schrijven ;). Vandaag hebben we de laatste voorbereidingen en vanavond vertrekt Dennis naar zijn pa om bij hem te slapen. Ja, we doen het heel keurig: Dennis vertrekt vanuit zijn vaders huis en morgenvroeg ga ik naar mijn ouderlijk huis om hetzelfde te doen. Alsof we niet al zes jaar samenwonen...

Maar goed, voorbereidingen voor je bruiloft lopen toch altijd weer anders verwacht. Een goed voorbeeld daarvan is het ophalen van mijn trouwjurk. Ik nam mijn moeder en mijn schoonvader mee. Mijn moeder moest mee, want ze zou leren hoe ze mij moest aankleden, alsof ik weer een klein meisje ben.
In elk geval, de afspraak was om 12 uur. Mijn schoonvader had een belangrijke afspraak die niet verzet kon worden. Mijn moeder en ik gingen naar een afgesproken plek, zodat we meteen om half 12 konden vertrekken, zodra Edwin kwam. Hij was keurig op tijd en zegt: waar staat de...? Hij kijkt ons aan alsof hij water ziet branden en dan komt het besef: hij zou met de auto komen, zodat we meteen naar Arnhem konden rijden. Hij was met de fiets... Eerst moest ik heel hard lachen en daarna konden we tot actie overgaan. Ik belde Dennis en hij zou de auto komen brengen. Toen belde mijn vader om me veel plezier te wensen en hij vroeg of ik alles had. Ja hoor. Ook je schoenen? *Stilte* K*T, ik moet nu Dennis bellen, doei! Maar Dennis nam niet op, want hij zat al in de auto.
Toen is Edwin las de sodemieter naar mijn huis gefietst (gelukkig is het niet ver) en reed Dennis mijn moeder en mij terug naar ons huis. Daar pakte ik mijn schoenen, nam Edwin onze auto en waren we eindelijk op weg naar Arnhem. Uiteindelijk waren we maar 20 minuten te laat.
Het passen van de jurk was leuk, maar de naaisters van de bruidszaak vonden hem nog niet helemaal perfect. Er moest nog een stukje vanaf en een laag tussenuit. Uiteindelijk heeft ons uitje naar Arnhem om iets op te halen zo'n vijf uur geduurd! Terug in Ede moesten mijn moeder en ik ons haasten om op tijd bij de rhönradles te zijn.
Moraal van het verhaal: plan je hele middag vrij als je je bruidsjurk gaat ophalen, zorg voor een auto en vergeet je schoenen niet.

Ik ga morgen een prachtige dag beleven, ik weet het zeker.