Zoë is alweer vier maanden oud en ik maak even van de gelegenheid gebruik om gewoon even te pronken met ons prachtige meisje ;)
Ik heb elke donderdag een foto gemaakt en op deze manier kan je heel mooi zien hoe hard ze is gegroeid.
Niet alles is rozengeur en maneschijn: soms ben ik zo moe dat ik alleen nog maar wil slapen, doen mijn borsten zo'n pijn dat ik niet aan voeden kan denken of vraag ik me wanhopig af waarom, waarom?!, ze nu in godsnaam huilt.
Maar als ik naar deze foto's kijk, voel ik alleen maar een heleboel liefde voor dat kleine schepseltje (Aah, zo'n cliché, maar wel waar).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten